Kancelaria Prawna Schampera, Dubis, Zając i Wspólnicy sp. j. ważna jeszcze 23 dnido: 21 sie 2022umowa o pracę, kontrakt B2Bspecjalista (Mid / Regular)Kancelaria Prawna Schampera, Dubis, Zając i Wspólnicy sp. j. Kazimierza Wielkiego 3Stare MiastoWrocławTwój zakres obowiązkówdoradztwo we wszelkich aspektach związanych z zatrudnieniem pracownikówprzygotowywanie pism procesowych i udział w postępowaniach sądowych o niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, mobbing, wypadki przy pracy czy choroby zawodoweformułowanie umów o pracę i innych związanych z zatrudnieniem, kontraktów menadżerskich, umów o świadczenie usług czy umów o zachowaniu poufnościsporządzanie wewnętrznych aktów, takich jak regulaminy pracy czy wynagradzaniawspółpraca ze związkami zawodowymiNasze wymaganiawykształcenie radcy prawnego/adwokataznajomość języka angielskiego i/lub niemieckiego, w tym prawniczego i biznesowegobardzo dobra znajomość przepisów prawa pracypraktyczna znajomość przepisów z zakresu danych osobowychumiejętność pracy pod presją oferujemyelastyczne warunki zatrudnieniaskrócony godziny pracy w piątek lub jeśli wolisz dłuższy weekend 😉atrakcyjne wynagrodzeniejasno określoną ścieżkę karierymożliwość pracy zdalnie w określonym wymiarzepracę pełną wyzwań i różnorodnych zadańmożliwość rozwoju zawodowego w związku z udziałem w licznych międzynarodowych projektachmożliwość odbycia zagranicznego stażu w innych oddziałach sieci naszych Kancelariimożliwość publikacji artykułów w wiodących czasopismach branżowychprywatną opiekę medycznąkarnet na zajęcia sportowekursy językowei poniedziałki nieco osłodzone. Naturalnie, owocami!Benefitydofinansowanie zajęć sportowychprywatna opieka medycznaowocespotkania integracyjneCV zawierające zgodę na przetwarzanie danych osobowych dla potrzeb procesu rekrutacji, prosimy kierować klikając w przycisk 'Aplikuj'.Jednocześnie informujemy, że skontaktujemy się tylko z wybranymi Prawna Schampera, Dubis, Zając i Wspólnicy sp. j. Jesteśmy jedną z wiodących kancelarii prawnych na Dolnym Śląsku z ponad dwudziestoletnim doświadczeniem. Nasza siedziba główna mieści się w ścisłym centrum Wrocławia, a oddziały znajdują – w Warszawie i Gliwicach. Jesteśmy częścią międzynarodowej sieci. Tworzymy zgrany i energiczny zespół prawdziwych pasjonatów swojej naszego działu prawa pracy obecnie poszukujemy radcy prawnego/adwokata. Szukamy kogoś kto razem z nami wesprze największych pracodawców w Polsce; kogoś, kto wspólnie z nami chce mieć realny wpływ na tworzenie przyjaznych miejsc pracy. Współpracujemy z dużymi korporacjami, mniejszymi i średnimi firmami z ważnych branż, takich jak IT, automotive czy handlu detalicznego. Zajmujemy się ich kompleksową opieką prawną. Doradzamy we wszelkich aspektach związanych z zatrudnieniem chcesz dołączyć do naszego zespołu, bo szukasz pełnej wyzwań i pasjonującej pracy, w której damy Ci samodzielność w działaniu i docenimy inicjatywę, kreatywność, nieszablonowe podejście w podejmowaniu nowych wyzwań zawodowych – aplikuj już do profilu firmyTak się u nas pracujeTak się u nas pracuje
Tu warto przypomnieć co jeszcze w ubiegłym roku o problemie ze współpracą z firmami np. odszkodowawczymi mówił adwokat dr Karol Pachnik. - Rynek jest na takim etapie nasycenia, że dzielą go duże podmioty nieprofesjonalne - czyli duże kancelarie odszkodowawcze i firmy windykacyjne, które potrzebują do obsługi wykwalifikowanych prawników i ich jako - de facto najemników
Polska należy do niewielu krajów w Europie, w których występuje dualizm zawodu prawniczego. Zawody adwokata i radcy prawnego łączy wiele, a różnic, po zmianach przepisów, jest kilka i nie są one znaczące. Zatem, radca prawny czy adwokat – do kogo zwrócić się o pomoc?Osoby niezwiązane ze środowiskiem prawniczym nie zauważają różnic pomiędzy zawodami radcy prawnego i adwokata. Kiedy jednak spotykają się z sytuacją, w której chcą skorzystać z pomocy prawnej, pojawiają się pytania – czy z naszym problemem lepiej poradzi sobie radca prawny czy adwokat oraz czy lepiej pójść do kancelarii adwokackiej czy kancelarii radcowskiej? Spis treściRadca prawny a adwokat – różnice pomiędzy profesjamiPrzed 1 lipca 2015 r. różnice między radcą prawnym a adwokatem były bardziej znaczące. Jeżeli prowadzona sprawa była związana z prawem administracyjnym, prawem pracy lub cywilnym, to nie miało to znaczenia, do kogo zwrócimy się o pomoc prawną czy reprezentację. Natomiast w sprawach prawnokarnych lub karnoskarbowym radca prawny nie mógł występować przed sądem (za wyjątkiem spraw o wykroczenia). Druga znacząca różnica przed zmianą przepisów dotyczyła stosunku pracy adwokata. Osoba wykonująca zawód adwokata nie mogła być zatrudniona na podstawie umowy o pracę, a jedyną dopuszczalną formą było prowadzenie przez nią własnej kancelarii adwokackiej lub działanie jako jej radca prawny może prowadzić wszystkie rodzaje spraw, a także występować przed sądem w przypadkach związanych z prawem karnym i karnoskarbowym jako obrońca. Jednak, jeżeli pozostaje on w stosunku pracy z innymi podmiotami, na podstawie umowy o pracę, w dalszym ciągu nie może prowadzić takich spraw (oznacza to, że w celu prowadzenia spraw karnych musi on prowadzić kancelarię radcowską). Natomiast adwokat, również aktualnie nie może zostać zatrudniony na podstawie umowy o pracę, a więc jest on zobligowany do prowadzenia kancelarii wykonujące wymienione zawody prawnicze zobowiązane są na sali sądowej do przestrzegania odpowiednich zasad ubioru. Właściwy strój, nazywany togą, uregulowany jest przez specjalne rozporządzenia ministra sprawiedliwości. Toga wygląda zawsze tak samo, jest to czarna suknia kończąca się powyżej kostek. Tym, co odróżnia zawody prawnicze, jest kolor żabotu przypinanego poniżej szyi. Adwokaci noszą pod szyją kolor zielony, natomiast radcy prawni kolor łączy zawody radcy prawnego i adwokata?Aby móc wykonywać zawód radcy prawnego lub adwokata, należy w pierwszej kolejności ukończyć studia prawnicze, następnie zdać egzamin, aby dostać się na aplikację, czyli swego rodzaju praktykę, która trwa w przypadku obu zawodów 3 lata. Po jej ukończeniu przystępuje się do czterodniowego egzaminu, który uprawnia do samodzielnego wykonywania prawni wykonują swój zawód na podstawie Ustawy o radcach prawnych z dnia 6 lipca 1982 r. Zawód adwokata reguluje natomiast ustawa – Prawo o adwokaturze z dnia 26 maja 1982 r. Zarówno adwokaci, jak i radcowie prawni, muszą również przestrzegać zasad etyki. Związani są oni odpowiednio postanowieniami Kodeksu Etyki Radcy Prawnego oraz postanowieniami Kodeksu Etyki wspomnianej już ustawy Prawo o adwokaturze, w art. 4 opisano czynności zawodowe wykonywane przez adwokatów. Wynika z niego iż „zawód adwokata polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami”. Natomiast czynności zawodowe radców prawnych opisano w Ustawie o radcach prawnych w art. 4, gdzie zapisano, iż „wykonywanie zawodu radcy prawnego polega na świadczeniu pomocy prawnej”. Wynika z tego, że obie profesje niewiele od siebie różni, a zakres wykonywanych działań jest prawny i adwokat – zasady etyki i odpowiedzialnośćZarówno adwokaci, jak i radcy prawni, odpowiadają dyscyplinarnie za złamanie rygorystycznych zasad wykonywania zawodu ujętych w kodeksach etyki. Bardzo istotne w przypadku adwokatów i radców prawnych jest dochowanie tajemnicy zawodowej. Ma to duże znaczenie dla klientów, gdyż prowadzone sprawy często dotyczą ich osobiście. Na osobach wykonujących te zawody ciąży obowiązek zachowania w tajemnicy wszystkiego, czego dowiedzieli się w związku z udzieleniem pomocy prawnej. Zobowiązanie to istnieje również po zakończeniu umowy z danym klientem, a także w sytuacji, gdy z różnych względów adwokat lub radca prawny zakończy prowadzenie zarówno radcy prawni, jak i adwokaci, zobowiązani są do posiadania ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności zawodowych. Ze względu na to, iż są to tzw. zawody zaufania publicznego, wymagana jest od ich przedstawicieli szczególna prawny czy adwokat – do kogo zwrócić się o pomoc?Jak już opisano wcześniej, niegdyś wybór radca prawny czy adwokat zależał od rodzaju sprawy. Aktualnie dla klienta wybór pomiędzy adwokatem a radcą prawnym nie ma większego znaczenia. Sprawy związane z wszelkimi dziedzinami prawa (prawa cywilnego, gospodarczego, własności intelektualnej, prawa pracy, ochrony danych osobowych czy sprawy karne) mogą być prowadzone przez osoby wykonujące zawód radcy prawnego oraz znaczenie aktualnie dla osoby poszukującej pomocy prawnej ma wybór właściwej kancelarii prawnej. Istotne jest to, aby prawnik posiadał doświadczenie w prowadzeniu danego typu spraw, a nie profesja, jaką reprezentuje. Dla klientów kancelarii nie ma żadnego znaczenia, czy reprezentuje ich adwokat czy radca prawny. Istotne jest to, czy konkretny prawnik jest ekspertem w sprawach z danego zakresu, np. prawa rodzinnego, handlowego czy własności jeżeli potrzebujemy doradztwa prawnego czy pomocy prawnej, pytanie nie powinno brzmieć – radca prawny czy adwokat? Właściwe powinno być to pytanie – jakiego prawnika wybrać? Najlepszą decyzją będzie wybór kancelarii prawnej, która ma bogate doświadczenie w prowadzeniu spraw danego rodzaju. Okoliczność, czy to będzie kancelaria adwokacka, czy radcowska, ma drugorzędne zainteresował Państwa opisany wyżej temat, zapraszamy do kontaktu z Kancelarią (tel.: +48 17 307 07 66, +48 12 307 09 88 lub e-mail: kancelaria@ oraz do umówienia spotkania w biurze Kancelarii w Rzeszowie lub Jaracz-WilkJestem adwokatem przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Rzeszowie. Ukończyłam studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego na kierunkach prawo oraz administracja. Prowadzę sprawy rodzinne ze szczególnym uwzględnieniem spraw rozwodowych oraz alimentacyjnych. Zdobyte doświadczenie zawodowe wykorzystuję przeprowadzając również windykacje należności na rzecz Klientów Kancelarii.
Kto jest tańszy adwokat czy radca prawny? Adwokat i radca prawny ustawowo mają określone stawki minimalne, są one właściwie identyczne dla obu tych zawodów. Niezależnie od wyniku sprawy, radca prawny i adwokat pobiorą wynagrodzenie.
Do kogo zgłosić się o pomoc? Często zdarza się, że nie widzimy różnicy pomiędzy radcą prawnym, a adwokatem. Kogo zatem powinniśmy wybrać, aby znaleźć się w rękach profesjonalisty? Kim jest prawnik, adwokat i radca prawny? Oraz czym się zajmuje doradca prawny? Jakie możemy zauważyć różnice w tychże zawodach? Prawnik jest to osoba z wykształceniem prawniczym, po wyższych studiach prawniczych z osiągniętym tytułem magistra, która może specjalizować się w konkretnej dziedzinie idąc dalej na aplikację. Wyróżniamy takie aplikacje jak: adwokacka, radcowska, prokuratorska, sędziowska oraz notarialna. Kończą się one egzaminem zawodowym, po którym prawnik nabywa uprawnienia zawodowe. Doradca prawny jest osobą, która świadczy usługi prawnicze, chociaż status doradcy prawnego nie jest uregulowany żadną ustawą, więc co do zasady nie może on prowadzić działalności prawniczej. Zakres kompetencji doradcy prawnego jest znacznie mniejszy od pokrewnych zawodów, takich jak np. radcy prawnego czy adwokata. Doradca prawny nie może pełnić roli pełnomocnika, również przed sądami Powszechnymi, ani przed żadnymi innymi organami administracji. Ponadto istnieją przepisy, które wymagają przymusu adwokacko-radcowskiego w takich miejscach jak Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny, czy Trybunał Konstytucyjny, co powoduje że strona musi być reprezentowana przez radcę prawnego lub adwokata. Profesja ta znacznie różni się od pokrewnych, gdyż w odróżnieniu od radcy prawnego czy adwokata — doradca prawny nie jest zobowiązany do działania w zgodzie z etyką, w tym nie ma obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej. Adwokat i Radca Prawny są zarówno prawnikami po wyższych studiach prawniczych z tytułem magistra oraz ukończoną aplikacją zawodową trwającą 3 kolejne lata i zdanym egzaminie zawodowym. Obie profesje — radca prawny jak i adwokat zajmują się pomocą prawną, udzielaniem porad prawnych, świadczą usługi prawne takie jak sporządzanie opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz reprezentowanie swoich klientów przed sądami i urzędami. Kolor żabotu pełnomocnika pomoże Nam rozpoznać adwokata, którego wyróżnia kolor zielony od radcy prawnego, który prezentuje się kolorem niebieskim. W zasadzie obie profesje są do siebie bardzo podobne, a różnice pomiędzy tymi zawodami są praktycznie niewidoczne. Po nowelizacji ustawy o radcach prawnych — radca prawny od dnia 1 lipca 2015 r. nabył prawo pełnienia funkcji obrońcy klienta w procesie karnym i karnoskarbowym. Na dzień dzisiejszy jedyną znaczącą różnicą pomiędzy zawodem radcy prawnego i adwokata jest to, iż pierwszy może być zatrudniony na umowę o pracę, a drugi może świadczyć usługi tylko w oparciu o umowy cywilnoprawne. Ochrona interesów klientów Radca prawny jak i również adwokat głównie mają na celu ochronę interesów osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych. Są to osoby, o nieskazitelnych wizerunkach, po długoletniej ścieżce edukacji, które swoją wiedzą i doświadczeniem pomogą nam zadbać o nasze interesy i dojść sprawiedliwości. Radca prawny, czy adwokat pomogą Nam wykorzystać prawo, o którym większość ludzi nie ma pojęcia. Ważną informacją dla klienta będzie fakt, iż radca prawny w odróżnieniu np. od doradcy prawnego — którego nie reguluje żadna ustawa i nie podlega nadzorowi samorządu zawodowego — ma obowiązek ścisłej tajemnicy zawodowej tak, aby klient czuł się komfortowo. Nie wiedząc do kogo zwrócić się po pomoc, warto sięgnąć informacji od specjalisty takiego jak adwokat czy radca prawny, który zapozna się z problemem i zainterweniuje w Naszej sprawie. Potrzebujesz pomocy prawnej?Każdy ma prawo do sprawiedliwego rozwiązania swojego problemu i poszukiwania ochrony prawnej swoich dóbr, a Radca Prawny swoją wiedzę wykorzysta w najlepszy sposób tak, aby Nam pomóc Kolejno po ukończeniu aplikacji przyszły radca prawny lub adwokat musi zdać egzamin zawodowy przeprowadzany przez Ministerstwo Sprawiedliwości i uzyskać wpis na listę radców prawnych lub adwokatów, w zależności od tego, jakie ukończył on szkolenie. Pomiędzy aplikacją adwokacką i aplikacją radcowską występują niewielkie różnice. Adwokat czy radca prawny kto lepszy do konsultacji prawnych dla przedsiębiorcy? Facebook Twitter Google + Zdarza się, że przedsiębiorca znajduje się w sytuacji, gdy zmuszony jest do skorzystania z pomocy prawnej. Staje też przed problemem do kogo się zwrócić o pomoc? Do adwokata czy radcy prawnego? Kim jest adwokat? Zawód ten reguluje ustawa prawo o adwokaturze. Powołuje ona do życia radę adwokacką, na jej podstawie przeprowadzane są egzaminy na aplikacje adwokackie, jak również opierając się na zapisach w niej zawartych adwokaci prowadzą swoje kancelarie. Zgodnie z zapisami w ustawie, adwokat świadczy pomoc prawną, czyli zajmuje się następującymi działaniami: Udzielaniem porad prawnych. Sporządzaniem opinii i opracowywaniem projektów aktów prawnych Występuje przed sądami i urzędami jako reprezentant klienta i co ważne może to czynić w każdym rodzaju spraw. Uprawnienia Rady Prawnego Również zasady zawodu jakim jest radca prawny reguluje ustawa. Ustawa z lipca 1982 roku, określa w artykule 4, zawód radcy prawnego jako tego, który świadczy pomoc prawną. Jednak od razu należy tutaj zaznaczyć, że radca prawny nie może występować jaki przedstawicieli klienta w prawach karnych i karno-skarbowych, w których to często mają udział przedsiębiorcy. Poza tym radca prawny ma takie same uprawnienia jak adwokat, a wiec udziela porad, tworzy pisma, a także występuje przed sądem czy urzędem z wyłączeniem tych dwóch kategorii spraw. Jakie są różnice pomiędzy tymi profesjami? Dla klienta-przedsiębiorcy tak naprawdę jest jedna istotna różnica pomiędzy tymi zawodami, a mianowicie radca prawny nie jest kompetentny do tego aby pomóc i reprezentować klienta w sprawach karnych i karno skarbowych. W związku z tym jego pomoc w tym zakresie jest bardzo ograniczona. Jeszcze stosunkowo nie dawno, do 2007 roku, radcy prawni, nie mogli reprezentować klientów również w sprawach rodzinnych., Sytuacja ta uległa zmianie, choć z punktu widzenia problemów prawnych przedsiębiorców, nie ma to większego znaczenia. Z punktu widzenia przedsiębiorcy duże znaczenie, szczególnie w przypadku dużych firm ma fakt, że radca prawny może być zatrudniony na etacie na podstawie stosunki pracy. Adwokat natomiast może wykonywać swoją prace jedynie w ramach indywidulanej praktyki. Co jeszcze warto wiedzieć? Co raz częściej pojawiają się głosy, aby połączyć te dwie profesje w jedną. Dzieje się tak ponieważ Polska jest jednym z kilku państw, gdzie taki dualizm ma miejsce. Cały czas trwają prace na projektem. Z punktu widzenia klienta, zawody te różnią się tylko i wyłącznie zakresem uprawnień, z tym, że to sam przedsiębiorca powinien zadecydować z jakiej pomocy skorzystać. W zwykłych sprawach warto postawić na radcę prawnego, a przede wszystkim, nawet w przypadku małych firm, warto postarać się stałą obsługę prawną. Zalety takiego rozwiązania to: Każda firma zmaga się z mniejszymi lub większymi problemami prawnymi, dlatego warto mieć kogoś, kto pomoże od strony prawnej rozwikłać trudności jak również będzie reprezentować klienta przed sądem i w różnego rodzaju urzędach. To również pomoc w redagowaniu pism i opinii prawnych. Nowoczesny i profesjonalny prawnik świadczy nie tylko pomoc prawną, ale również doradza w sposobie prowadzenia firmy. Bieżąca pomoc prawna oznacza bezpieczeństwo i monitowanie sytuacji, co ma znaczenie, nie tylko w przypadku dużych firm. To szansa uniknięcia wielu nieprzyjemnych spraw w sądzie i niepotrzebnego ryzyka. Prawnicy zazwyczaj chętnie pomagają również w sprawach pracowniczych i prowadzą archiwum firm, jak również prowadzą sprawy wiązane ze zmianą struktury i własności czy ochroną konkurencji.Jeśli pismo napisze mu adwokat czy radca, a podsądny je podpisze, co się często zdarza, to sąd może uznać, że nie musi korzystać z adwokata – wskazuje Mariusz Korpalski, radca prawny.a Radca Prawny: czy stosunek pracy to jedyna różnica ? Spostrzeżenia ogólneW swym pierwotnym brzmieniu art. 1 ustawy o radcach prawnych określał zasady wykonywania tzw. obsługi prawnej przez radców oraz organizację ich samorządu. Radca prawny miał być dostosowanym do ustroju realnego socjalizmu prawnikiem wewnętrznym poszczególnych jednostek gospodarki uspołecznionej. Ustawa nawiązywała do uchwały nr 533 Rady Ministrów z 13 XII 1961 o obsłudze prawnej przedsiębiorstw państwowych i innych jednostek organizacyjnych[1]Monitor Polski 1961 nr 96 poz. 406. Świadczenie pomocy prawnej przez radcę obywało sie w ramach stosunku pracy[2]K. Kwapisz, Komentarz do art. 1 ustawy o radcach prawnych, Lexis Nexis- SIP LEX 2011, dalej cytowane jako: Komentarz z podaniem nr 1 ustawy o radcach prawnych uległ zmianie mocą ustawy z 22 V 1997 r. (Dz. U. Nr 75, poz. 471 z późn. zm.). Obecnie ustawa o radcach określa zasady wykonywania zawodu radcy a także organizację i sposób działania samorządu. Przynależność każdego radcy lub aplikanta radcowskiego do tego samorządu jego obligatoryjna. Samorząd w wykonywaniu swych zadań jest niezależny i podlega jedynie prawu Ustawa wskazuje, że zawód radcy prawnego polega na świadczeniu pomocy prawnej[3]Komentarz do art. 1. Analogie do adwokatury są tu prawny, podobnie jak adwokat, służy interesom wymiaru sprawiedliwości i zapewnieniu ochrony praw podmiotowych. Istotą obu zawodów prawniczych jest świadczenie pomocy prawnej. Ustawa o radcach prawnych w art. 7 daje przykładowe, informacyjne i będące superfluum, wyliczenie na czym owa pomoc prawna polega. Po ostatnich zmianach prawa dotyczących obrony w postępowaniu karnym zakres pomocy prawnej udzielanej przez adwokatów i przez radców został w zasadzie ujednolicony[4]Por. Komentarz do art. zawód adwokata jak i radcy prawnego są zawodami zaufania publicznego[5]Zob. np. P. Sarnecki, Radca prawny jako zawód zaufania publicznego. Radca Prawny 2002 nr 4/5 s. 22-29. Od osób zamierzających go wykonywać i wykonujących go wymaga się poza stosunkowo wysokimi kwalifikacjami merytorycznymi również pewnych cech moralnych., określanych jako nieskazitelność charakteru. Konieczne jest również podleganie korporacyjnym zasadom etyki o charakterze zjurydyzowanym (kodeksy etyki)[6]Por. Komentarz do art. wartością obu zawodów jest niezależność, będąca gwarancją efektywnej ochrony porządku prawnego, a zwłaszcza praw i wolności obywateli. Radca i adwokat muszą pozostawać wolni od wszelkich uwikłań mogących wpłynąć na ich swobodę wykonywania zawodu i zapewnienia ochrony prawnej. Zasadniczym obowiązkiem jest unikanie konfliktu interesów w stosunku do klientów. W obu zawodach funkcjonuje też rygorystycznie ujęty obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej. Jest on nieograniczony w czasie, trwa też po ustaniu stosunku prawnego, na podstawie którego radca lub adwokat udzielał pomocy prawnej[7]Por. Komentarz do art. 3. Warto jednaj pamiętać, że obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie dotyczy informacji udostępnianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu[8]Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505, z późn. zm., zob. np. Komentarz do art. 3. Jednak ta regulacja, jako wyjątkowa, winna podlegać wykładni zawody mają charakter wolny. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 19 X 1999 r.[9]Sygn. akt SK 4/99, Lex Polonica nr 344821 rozważając problematykę tego rodzaju zawodów, zwrócił uwagę, że treścią wolności wykonywania zawodu jest stworzenie sytuacji prawnej, w której każdy mieć będzie swobodny dostęp do wykonywania zawodu, uwarunkowany jedynie talentami i kwalifikacjami, nadto rzeczywistą możliwość wykonywania swojego zawodu oraz nie będzie w ramach wykonywania wolnego zawodu poddany rygorom podporządkowania charakterystycznym dla stosunku pracy[10]Przykładem definicji wolnego zawodu opracowanej na potrzeby konkretnej ustawy jest treść pkt. 11 ust. 1 art. 4 ustawy z 20 XI 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych … Continue związku z tym art. 8 ust. 1 ustawy o radcach prawnych wymienia formy organizacyjno prawne w jakich radca prawny może wykonywać zawód. Na odejście od pierwotnego modelu wykonywania tego zawodu wskazuje historia legislacyjna tego artykułu. Początkowo podstawową formą wykonywania zawodu radcy był stosunek pracy, o ile ustawa inaczej nie stanowiła. Obecnie zrównane jest wykonywanie zawodu radcy prawnego w ramach stosunku pracy, w spółkach, w kancelarii, na podstawie umowy prawa cywilnego. Wzbronione zarówno adwokatom jak i radcom jest zawieranie tzw. pactum de quota litis[11]Zob. np. Komentarz do art. wstępne uwagi, można powiedzieć że od lat 90. zacierają się coraz bardziej różnice między dwoma głównymi zawodami prawniczymi. Można mówić o “konwergencji” czy też upodobnieniu się statusu prawnego radcy do statusu adwokata. W aktualnym stanie prawnym jedyną w zasadzie różnicą w stosunku do adwokatury jest możliwość wykonywania zawodu radcy prawnego na podstawie umowy o pracę. Na tą odrębność warto zwrócić prawny jako pracownik sui generisNa wstępie trzeba przypomnieć, że radca prawny obowiązany jest chronić przy wykonywaniu obowiązków zawodowych swą niezależność. Okoliczności pozaprawne, pozbawione związku ze stanem faktycznym sprawy czy też polecenia albo instrukcje nie zwalniają radcy z działania na swoją odpowiedzialność i niezależnie od zewnętrznych wpływów[12]Por. np. obiter dicta w wyroku WSA w Poznaniu z 1 marca 2007 r., I SA/Po 1138/06 oraz Komentarz do art. zasadniczo przekształca modelowy stosunek pracy, by dostosować go do zawodu radcy prawnego jako wolnego. Przepis art. 9 ustawy o radcach podaje zasady, obowiązujące w wypadku zatrudnienia radcy na podstawie umowy o pracę. Winien zajmować samodzielne stanowisko, podlegające bezpośrednio kierownikowi jednostki organizacyjnej. Charakterystyczne jest też, że jeśli w danej jednostce pracuje więcej niż jeden radca, jeden z nich winien być koordynatorem (nie przełożonym). Radcy nie można polecać wykonania czynności nie należących do zakresu pomocy prawnej. Nadto z ważnych powodów radca prawny może odmówić udzielenia pomocy prawnej[13]Art. 22 ust. 1 ustawy o radcach prawnych, zob np. Komentarz do art. o pracę z radcą nie tworzy stosunku prawnego odpowiadającego generalnej definicji stosunku pracy przewidzianej w art. 22 § 11 Kodeksu pracy. Dzieje się tak ze względu na samodzielność wykonywania tego zawodu prawniczego gwarantowaną mocą prawa. Można powiedzieć, że jest to odmiana stosunku pracy sui generis, pozbawiona elementu zależności czy też podległości organizacyjnej i zawodowej radcy wobec zatrudniającego[14]Por. A. Dobrowolski, O istocie sporu, Radca Prawny 1996/6, s. 7-10. Niezależnie od nazwy umowy zawartej z radcą, pomoc prawna udzielana przez niego na rzecz pracodawcy ma charakter działalności samodzielnej. Jest to gwarantowana ustawowo, wobec czego umowa o pracę zawarta z radcą prawnym nigdy nie będzie odpowiadać modelowej umowie scharakteryzowanej w art. 22 § 1 np. Redakcja Radcy Prawnego, Umowa o pracę radcy prawnego, Radca Prawny 1997/2, s. myśl art. 9 ust. 4 ustawy o radcach prawnych pracodawca nie może wydawać radcy poleceń wykraczających poza świadczenie pomocy prawnej. Czy zatem pracodawca może wydawać polecenia dotyczące takiej pomocy? Z pewnością tego rodzaju polecenia nie mogą obejmować wskazań co do sposobu załatwiania poszczególnych spraw. Dozwolone są polecenia dotyczące jedynie organizacyjnej sfery świadczenia pomocy prawnej[16]H. Wierzbińska, Właściwości stosunku pracy radcy prawnego, cz. I., Radca Prawny 2002/4-5, s. 51-63. Jedynie organy jednostek organizacyjnych i osoby zatrudnione na stanowiskach kierowniczych … Continue reading).Zwrócono w doktrynie uwagę, że wykonywanie zawodu radcy na podstawie umowy o pracę pociąga za sobą poddanie radcy i ustawie o radcach prawnych i ustawodawstwu pracy[17]Np. K. Stoga, D. Szubielska, Dwugłos radców prawnych dotyczący statusu radcy prawnego, Radca Prawny ZN. 2015/3, s. 9-39. Jednakże trzeba brać pod uwagę regułę lex specialis derogat legi Kidyba proponuje, by ze względu na zależność pracowniczą przy powstaniu stosunku pracy nie traktować radców prawnych aktywnych w ramach umów o pracę jako przedstawicieli wolnego zawodu. Zaznacza jednocześnie, że taki radca może być jednocześnie reprezentantem wolnego zawodu i być pozbawionym tego statusu[18]A. Kidyba, Radca prawny: zawód wolny, regulowany czy przedsiębiorca?, Radca Prawny ZN. 2014/1, s. 11-21. Jednak taki dualizm w świetle szczególnego charakteru stosunku pracy radcy prawnego wydaje się być końcoweMimo gwarancji niezależności radcy prawnego wprowadzonych przez ustawodawstwo polskie wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 6 IX 2012 r., sygn. C-422/11 P ( podkreśla, że w świetle tradycji prawnych krajów UE i prawotwórstwa europejskiego zasadniczym elementem niezależności adwokata jako współpracownika wymiaru sprawiedliwości jest brak pozostawania w stosunku zatrudnienia z klientem. Zdaniem Trybunału zatrudnienie, również przez jednostkę organizacyjną tylko powiązaną z reprezentowaną przez radcę prawnego stroną, może mieć wpływ na niezależność radcy. Dzieje sie tak, co podkreślił Trybunał, ponieważ interesy jednostki organizacyjnej pokrywają się w dużym stopniu z interesami podmiotu reprezentowanego. Wobec tego istnieje ryzyko, że środowisko zawodowe wywrze wpływ na argumentację i wnioski procesowe radców. Sąd co prawda rozważał tu kwestię reprezentacji przed sądami UE, jednak spostrzeżenie o nieformalnym wpływie na radcę jego “otoczenia zawodowego” nie pozostaje bez znaczenia i dla praktyki tego rodzaju wypowiedzi judykatury można przewidywać w bliskiej przyszłości zupełne ujednolicenie statusu obu polskich zawodów prawniczych. Odebranie możliwości działania radców prawnych w ramach stosunku pracy spowoduje, że różnica między radcami a adwokaturą stanie się jedynie formalna. Wobec czego oczekiwać należy zniknięcia zawodu radcy w obecnym kształcie poprzez utworzenie jednolitej adwokatury podobnej np. do modelu niemieckiego. Może również wyodrębnić się nowy regulowany ustawowo zawód prawniczy o charakterze in house lawyer specjalizującego się w obsłudze podmiotów gospodarczych na podstawie przede wszystkim stosunku pracy, tym samym mutatis mutandis nawiązującego do pierwotnej koncepcji statusu radcy prawnego. Jak możemy wywnioskować już z powyższego akapitu, nie ma absolutnie żadnej różnicy pomiędzy mecenasem a adwokatem. Jeden i drugi termin oznacza dokładnie to samo. Inną kwestią, o którą często pytają mnie klienci jest różnica pomiędzy adwokatem i radcą prawnym. W końcu w tym przypadku jednego i drugiego fachowca również Kim jest i co może mam zaoferować radca prawny, adwokat, obrońca, oskarżyciel lub prokurator? Dla osób które wiedzę o prawie mają taką jak większość społeczeństwa te nazwy mówią niewiele a przy głębszym spojrzeniu na te zawody – nie mówią wręcz nic. Tak więc czy istnieje różnica na przykład między radcą prawnym a adwokatem? Owszem istnieje. Chociaż Polska może ‘poszczycić’ się chyba najbardziej złożonymi przepisami dotyczącymi zawodów prawniczych. Tak zwany dualizm prawniczy istnieje bowiem tylko w kilku państwach na świecie. Najlepszym przykładem do naśladowania powinna być Szwecja gdzie istnieje tylko jedno pojęcie ‘cywilnego przedstawiciela prawa ‘ zwanego advokat. Jest to dla porównania klasyczne połączenie radcy prawnego z adwokatem lub szerzej z prawnikiem. Konstrukcja osobowa prostsza i choć bardziej ogólna, dla przeciętnego człowieka bardziej przyswajalna. Wróćmy jednak do kraju Czy wiec różni się adwokat od radcy prawnego? Bardziej skrupulatnych odsyłamy do dwóch zasadniczych ustaw: o radcach prawnych (Dz. U z 1982, nr. 19 poz. 145 ze zmianami) o adwokaturze (Dz. U z 1982, nr. 16 poz. 124 ze zmianami) Czy jednak znajdą tam Państwo jakieś różnice? Generalnie, po przeczytaniu wspomnianych ustaw rozbieżności znajdą Państwo niewiele, a na pewno nie takie które by zdecydowanie wyróżniały którąś z grup zawodowych. Jednak mimo wszystko przedstawicieli obu tych zawodów dzieli pewna (dla części ekspertów – sztuczna) granica między zawodem adwokata a radcy prawnego. Adwokat – nasz reprezentant w sądzie Wspomniana już ustawa o adwokaturze jasno określa kim jest i czym może się zajmować adwokat. Zacznijmy więc od tego kim jest. Adwokatem może być jedynie osoba która: ukończyła studia prawnicze (najlepiej z wyróżnieniem) choć nie zawsze ten fakt równa się z byciem ‘dobrym adwokatem’, przeszła wszystkie egzaminy na aplikację adwokacką (przeprowadza je samorząd adwokacki) i rzecz jasna zdała je z wynikiem pozytywnym, prowadzi własną działalność gospodarczą (kancelarię adwokacką, kancelarię radcy prawnego itp.).I to właśnie ten ostatni punkt o ‘działalności gospodarczej’ jest czymś co w pewnym stopniu najjaskrawiej dzieli adwokata od radcy prawnego. Stosunek pracy a zawód adwokata i radcy prawnego Generalnie należy przyjąć, że oba te zawody skalę swoich kompetencji i umiejętności mają niemal identyczną. Otóż zarówno radca prawny jak i adwokat mogą: świadczyć pomoc prawną w udzielaniu porad i opinii prawnych – kancelarie adwokackie mogą ograniczyć się tylko do wspominanych porad bez ingerowania w dalszy tok sprawy, opracowywać projekty aktów prawnych, występować przed sądami lub różnymi urzędami w formie obrońcy lub oskarżyciela. Skąd więc ten podział i czy oby na pewno nie jest on sztuczny? Otóż w pewnym stopniu jest sztuczny ale uwarunkowanie wydaje się logiczne i z założenia właściwe. Adwokat, o czym mowa była wyżej ‘prowadzi własną działalność gospodarczą’ czyli z założenia jest ‘szefem dla samego siebie’ jako prowadzący indywidualną działalność. Radca prawny może świadczyć swoje usługi jedynie na podstawie stosunku pracy opartej o określoną umowę u konkretnego przedsiębiorcy. Różnica więc jest taka, że prawnik na własnej działalności, nie jest nikomu podporządkowany tak jak radca prawny zatrudniony przez konkretną jednostkę. To sprawia iż z założenia radca prawny nie może reprezentować swojego klienta w sprawach karnych lub karno-skarbowych gdyż istnieje uzasadniona obawa o niezależność jego pracy i podejmowanych decyzji. Rok 2007 przyniósł korektę co do tego iż radca prawny, może reprezentować swojego klienta w sprawach rodzinnych (rozwód, podział majątku, przyznanie opieki nad dzieckiem) 1 stycznia 2015 – a być historyczną datą w dziejach polskiego prawa. Wtedy to właśnie radcy prawni będą mogli podejmować się obrony w procesach karnych. Do kogo zatem po pomoc prawna? Korporacje prawnicze przejdą wiec można by stwierdzić niewielką metamorfozę, gdyż funkcję radcy prawnego jak i adwokata będzie można łączyć niemal tak samo jak to miało miejsce dotychczas. Po pomoc możemy się udać do dowolnej jednostki, bo zarówno prawnik jak i radca prawny może reprezentować nasze interesy przed: sądami cywilnymi – jako obrońca lub tylko w formie doradczej, sądami rodzinnymi – od 2007 roku radcy prawni mogą być obrońcami w sprawach rodzinnych, sądami administracyjnymi – tutaj częściej korzysta się z pomocy radców prawnych które w środowisku uchodzą za posiadające większe doświadczenie we współpracy administracyjnej, Trybunałem Konstytucyjnym, Sądem Najwyższym, Kancelaria Prawna Izabeli Tąkiel, to gwarancja poprawności załatwienia sprawy. Posiadamy kompetencje zarówno doradcze, jak i reprezentatywne. Z pełnym zaufaniem mogą Państwo powierzyć nam swoje sprawy jako kancelarii która pomoże w ich szybkim i dyskretnym załatwieniu. JmoA.